فرد مبتلا به سرگیجه احساس چرخش و سرگیجه را تجربه می کند. سرگیجه نشانه طیف وسیعی از شرایط است. زمانی که مشکلی در گوش داخلی، مغز یا مسیر عصبی حسی وجود دارد، ممکن است این اتفاق بیفتد.

سرگیجه، از جمله سرگیجه، در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما در افراد بالای 65 سال شایع است.

افراد ممکن است سرگیجه را به طور موقت یا طولانی مدت تجربه کنند. این می تواند در دوران بارداری یا به عنوان یک علامت عفونت گوش رخ دهد. افراد مبتلا به اختلال گوش داخلی، مانند بیماری منیر، گاهی اوقات سرگیجه را نیز تجربه می کنند.

به خواندن ادامه دهید تا در مورد سرگیجه، از جمله علل مختلف بالقوه، درمان ها و برخی تمرینات مفید بیشتر بدانید.

سرگیجه چیست؟
سرگیجه یک احساس رایج است که منبع مطمئن سرگیجه چرخشی است. ممکن است فرد احساس کند اتاق یا محیط اطراف به صورت دایره ای دور او می چرخد. بسیاری از مردم از این اصطلاح برای توصیف ترس از ارتفاع استفاده می کنند، اما این نادرست است.

سرگیجه زمانی اتفاق می‌افتد که فرد از ارتفاع زیاد به پایین نگاه می‌کند، اما اصطلاح واقعی سرگیجه معمولاً به هر نوع سرگیجه موقت یا مداوم به دلیل مشکلات در گوش داخلی یا مغز اشاره دارد.

سرگیجه یک بیماری نیست بلکه نشانه ای از یک بیماری زمینه ای است. بسیاری از شرایط مختلف می توانند باعث سرگیجه شوند.

علائم
فرد مبتلا به سرگیجه احساس می کند سرش یا فضای اطرافش در حال حرکت یا چرخش منبع مورد اعتماد است.

سرگیجه یک علامت است، اما همچنین می تواند منجر به علائم دیگر شود یا در کنار آن رخ دهد.

اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشکلات تعادل
سبکی سر
احساس بیماری حرکت
تهوع و استفراغ
صدای زنگ در گوش که به آن وزوز گوش می گویند
احساس پری در گوش
سردرد
نیستاگموس، جایی که چشم ها به طور غیرقابل کنترلی حرکت می کنند، معمولاً از یک طرف به سمت دیگر
سرگیجه چقدر طول می کشد؟
سرگیجه می‌تواند برای مدت‌های متفاوتی ادامه داشته باشد، از چند ثانیه تا چند روز، بسته به علت زمینه‌ای. بیشتر اوقات، چند ثانیه یا چند دقیقه طول می کشد.

علل
شرایط مختلف می تواند منجر به سرگیجه شود که معمولاً شامل عدم تعادل در گوش داخلی یا مشکل در سیستم عصبی مرکزی (CNS) می شود.

شرایطی که می تواند منجر به سرگیجه شود شامل موارد زیر است.

لابیرنتیت
زمانی که عفونت باعث التهاب لابیرنت گوش داخلی شود، این اختلال می تواند اتفاق بیفتد. در این ناحیه عصب دهلیزی قرار دارد.

این عصب اطلاعاتی در مورد حرکت سر، موقعیت و صدا به مغز می فرستد.

به غیر از سرگیجه همراه با سرگیجه، فرد مبتلا به لابیرنتیت ممکن است کم شنوایی، وزوز گوش، سردرد، گوش درد و تغییرات بینایی را تجربه کند.

مردم اغلب از کل ناحیه شکم به عنوان "معده" یاد می کنند. در واقع، معده شما عضوی است که در قسمت بالای سمت چپ شکم شما قرار دارد. این اولین قسمت داخل شکمی دستگاه گوارش شما است.

معده شما حاوی چندین ماهیچه است. می تواند با غذا خوردن شکلش را تغییر دهد یا وضعیت بدن را تغییر دهد. همچنین نقش مهمی در هضم غذا دارد.

نقش معده شما در هضم
هنگامی که قورت می دهید، غذا از مری شما عبور می کند، از اسفنکتر تحتانی مری عبور می کند و وارد معده شما می شود. معده شما سه کار دارد:

نگهداری موقت مواد غذایی و مایعات
تولید شیره های گوارشی
مخلوط را در روده کوچک خود خالی کنید
مدت زمانی که این فرآیند طول می کشد به غذاهایی که می خورید و عملکرد ماهیچه های معده شما بستگی دارد. برخی از غذاها مانند کربوهیدرات ها به سرعت عبور می کنند، در حالی که پروتئین ها مدت بیشتری باقی می مانند. چربی ها بیشترین زمان را برای پردازش می گیرند.

بیماری ریفلاکس معده به مری
رفلاکس زمانی اتفاق می افتد که محتویات معده مانند غذا، اسید یا صفرا به مری شما برگردد. هنگامی که این دو بار در هفته یا بیشتر اتفاق می افتد، به آن بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) می گویند. این بیماری مزمن می تواند باعث سوزش سر دل شود و پوشش مری شما را تحریک کند.

عوامل خطر GERD عبارتند از:

چاقی
سیگار کشیدن
بارداری
آسم
دیابت
فتق هیاتال
تاخیر در تخلیه معده
اسکلرودرمی
سندرم زولینگر-الیسون
درمان شامل داروهای بدون نسخه و تغییرات رژیم غذایی است. موارد شدید نیاز به تجویز دارو یا جراحی دارند.

گاستریت
گاستریت التهاب پوشش معده شما است. گاستریت حاد ممکن است به طور ناگهانی بروز کند. گاستریت مزمن به کندی اتفاق می افتد. طبق کلینیک کلیولند، از هر 1000 نفر 8 نفر به گاستریت حاد مبتلا هستند و از هر 10000 نفر، 2 نفر به گاستریت مزمن مبتلا می شوند.

علائم گاستریت عبارتند از:

سکسکه
حالت تهوع
استفراغ
سوء هاضمه
نفخ
از دست دادن اشتها
مدفوع سیاه به دلیل خونریزی در معده شما
علل عبارتند از:

فشار
رفلاکس صفرا از روده کوچک شما
مصرف بیش از حد الکل
استفراغ مزمن
استفاده از آسپرین یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
عفونت های باکتریایی یا ویروسی
کم خونی خطرناک
بیماری های خود ایمنی
داروها می توانند اسید و التهاب را کاهش دهند. باید از خوردن غذاها و نوشیدنی هایی که باعث علائم می شوند خودداری کنید.

زخم معده

اگر دیواره معده شما شکسته شود، ممکن است زخم معده داشته باشید. بیشتر آنها در اولین لایه پوشش داخلی قرار دارند. زخمی که تا انتها از پوشش معده شما عبور می کند سوراخ نامیده می شود و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

علائم عبارتند از:

درد شکم
حالت تهوع
استفراغ
ناتوانی در نوشیدن مایعات
احساس گرسنگی بلافاصله بعد از غذا خوردن
خستگی
کاهش وزن
مدفوع سیاه یا قیرانی
درد قفسه سینه
عوامل خطر عبارتند از:

باکتری هلیکوباکتر پیلوری
مصرف بیش از حد الکل
استفاده بیش از حد از آسپرین یا NSAID ها
تنباکو
پرتو درمانی
با استفاده از دستگاه تنفس
سندرم زولینگر-الیسون
درمان بستگی به علت دارد. ممکن است شامل داروها یا جراحی برای توقف خونریزی باشد.

گاستروانتریت ویروسی
گاستروانتریت ویروسی زمانی اتفاق می‌افتد که یک ویروس باعث شود معده و روده شما ملتهب شود. علائم اصلی استفراغ و اسهال است. همچنین ممکن است گرفتگی، سردرد و تب داشته باشید.

اکثر افراد ظرف چند روز بهبود می یابند. کودکان بسیار خردسال، افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری های دیگر در معرض خطر کم آبی هستند.

گاستروانتریت ویروسی از طریق تماس نزدیک یا غذا یا نوشیدنی آلوده منتقل می شود. با توجه به مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC)، شیوع بیشتر در محیط های بسته مانند مدارس و خانه های سالمندان رخ می دهد.

فتق هیاتال
هیاتوس شکافی در دیواره ماهیچه ای است که قفسه سینه شما را از شکم شما جدا می کند. اگر معده شما از این شکاف به سمت قفسه سینه شما بلغزد، شما دچار فتق هیاتال هستید.

اگر قسمتی از معده شما فشار وارد کند و در قفسه سینه در کنار مری شما بماند، به آن فتق پاراازوفاژیال می گویند. این نوع کمتر رایج فتق می تواند جریان خون معده شما را قطع کند.

علائم فتق هیاتال عبارتند از:

نفخ
آروغ زدن
درد
طعم تلخ در گلو
علت همیشه مشخص نیست، اما می تواند ناشی از آسیب یا فشار باشد.

عامل خطر شما بیشتر است اگر:

اضافه وزن
بالای 50 سال
یک سیگاری
درمان شامل داروهایی برای درمان درد و سوزش سر دل است. موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. پزشک ممکن است به شما توصیه کند:

حفظ وزن سالم
غذاهای چرب و اسیدی را محدود کنید
سر تخت خود را بالا ببرید

سکته ای که در اثر لخته شدن خون ایجاد می شود، سکته مغزی ایسکمیک (is-key-mick) نامیده می شود.

در زندگی روزمره، لخته شدن خون مفید است. هنگامی که از زخم خونریزی می کنید، لخته های خون باعث کاهش و در نهایت توقف خونریزی می شوند. با این حال، در مورد سکته، لخته شدن خون خطرناک است زیرا می تواند شریان ها را مسدود کند و جریان خون را قطع کند.

سکته مغزی ایسکمیک یا انسداد شریان مغز (آمبولیک و ترومبوتیک)

سکته مغزی ایسکمیک به دو صورت ممکن است رخ دهد:

سکته آمبولیک
اگر لخته خون در جایی از بدن (معمولاً قلب) تشکیل شود، می تواند از طریق جریان خون به مغز شما برسد. هنگامی که لخته وارد مغز شما می شود، به رگ خونی می رود که برای عبور از آن بسیار کوچک است. در آنجا گیر می کند و از عبور خون جلوگیری می کند.

به این نوع سکته ها سکته های آمبولیک می گویند.

سکته ترومبوتیک
همانطور که خون از طریق شریان ها جریان می یابد، ممکن است "پلاک" مملو از کلسترول را از خود به جای بگذارد که به دیواره داخلی شریان می چسبد. با گذشت زمان، این پلاک‌ها می‌توانند بزرگ‌تر شوند و شریان را باریک یا مسدود کنند و مانع از عبور خون شوند.

در مورد سکته مغزی، پلاک‌ها اغلب بر شریان‌های اصلی گردن تأثیر می‌گذارند که خون را به مغز می‌رسانند. سکته های مغزی ناشی از این روش را سکته های ترومبوتیک می نامند.

آیا برای مراقبت های شدید پوست وقت ندارید؟ شما هنوز هم می توانید با رعایت اصول اولیه خود را ناامید کنید. مراقبت از پوست خوب و انتخاب سبک زندگی سالم می تواند به تاخیر در پیری طبیعی و جلوگیری از مشکلات مختلف پوست کمک کند. با این پنج نکته بی معنی شروع کنید.

1. از خود در برابر نور خورشید محافظت کنید
یکی از مهم ترین راه های مراقبت از پوست، محافظت از پوست در برابر نور خورشید است. یک عمر قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند باعث ایجاد چین و چروک، لکه های ناشی از افزایش سن و سایر مشکلات پوستی و همچنین افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست شود.

برای کامل ترین محافظت در برابر آفتاب:

از ضد آفتاب استفاده کنید. از کرم ضد آفتاب با طیف وسیع با SPF حداقل 15 استفاده کنید. ضد آفتاب را سخاوتمندانه بمالید و هر دو ساعت یکبار تجدید کنید - یا بیشتر اگر در حال شنا یا تعریق هستید.
به دنبال سایه باشید از ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر، زمانی که پرتوهای خورشید قوی ترین هستند، از قرار گرفتن در معرض نور خورشید اجتناب کنید.
لباس محافظ بپوشید. پوست خود را با پیراهن های آستین بلند، شلوارهای بلند و کلاه های لبه پهن بپوشانید. همچنین افزودنی‌های لباس‌شویی را در نظر بگیرید، که به لباس‌ها یک لایه حفاظتی اضافی در برابر اشعه ماوراء بنفش برای تعداد معینی شستشو می‌دهند، یا لباس‌های مخصوص محافظ در برابر آفتاب - که به طور خاص برای جلوگیری از اشعه ماوراء بنفش طراحی شده‌اند.
2. سیگار نکشید
سیگار کشیدن پوست شما را پیرتر نشان می دهد و باعث ایجاد چین و چروک می شود. سیگار کشیدن رگ های خونی ریز در خارجی ترین لایه های پوست را باریک می کند که جریان خون را کاهش داده و پوست را رنگ پریده تر می کند. این امر همچنین باعث کاهش اکسیژن و مواد مغذی پوست می شود که برای سلامت پوست مهم هستند.

سیگار همچنین به کلاژن و الاستین آسیب می رساند - فیبرهایی که به پوست شما استحکام و خاصیت ارتجاعی می دهند. علاوه بر این، حالات تکراری صورت که هنگام سیگار کشیدن انجام می دهید - مانند به هم زدن لب ها هنگام استنشاق و چروک کردن چشم ها برای جلوگیری از دود - می تواند به چین و چروک کمک کند.

علاوه بر این، سیگار کشیدن خطر ابتلا به سرطان پوست سلول سنگفرشی را افزایش می دهد. اگر سیگار می کشید، بهترین راه برای محافظت از پوستتان ترک سیگار است. از پزشک خود بخواهید نکات یا درمان هایی را برای کمک به ترک سیگار به شما ارائه دهد. سیگار کشیدن علاوه بر آسیب رسانی به پوست می تواند درصد ابتلا به سرطان ریه را در شما افزایش دهد.

3. با پوست خود به آرامی رفتار کنید
پاکسازی و اصلاح روزانه می تواند روی پوست شما تأثیر بگذارد. برای ملایم نگه داشتن آن:

زمان حمام را محدود کنید آب داغ و دوش یا حمام طولانی، چربی های پوست را از بین می برد. زمان حمام یا دوش گرفتن خود را محدود کنید و از آب گرم – به جای گرم – استفاده کنید.
از صابون های قوی خودداری کنید. صابون ها و مواد شوینده قوی می توانند چربی پوست شما را از بین ببرند. در عوض، پاک کننده های ملایم را انتخاب کنید.
با دقت اصلاح کنید. برای محافظت و روان کردن پوست خود، قبل از اصلاح از کرم، لوسیون یا ژل اصلاح استفاده کنید. برای نزدیک ترین اصلاح، از یک تیغ تمیز و تیز استفاده کنید. در جهتی که مو رشد می کند، اصلاح کنید، نه در جهت مخالف.
خشک کن پس از شستن یا حمام کردن، پوست خود را به آرامی با حوله بکشید یا خشک کنید تا مقداری رطوبت روی پوست شما باقی بماند.
پوست خشک را مرطوب کنید. اگر پوست شما خشک است، از مرطوب کننده متناسب با نوع پوست خود استفاده کنید. برای استفاده روزانه، مرطوب کننده حاوی SPF را در نظر بگیرید.

ایبوپروفن برای درمان شرایط دردناکی مانند آرتریت، رگ به رگ شدن و کشیدگی، درد پریود (قاعدگی)، سردردهای میگرنی، درد دندان و درد پس از عمل جراحی استفاده می شود. این دارو درد و التهاب را کاهش می دهد. ایبوپروفن همچنین می تواند برای تسکین علائم سرماخوردگی و "شبیه آنفولانزا" از جمله درجه حرارت بالا (تب) استفاده شود. بزرگسالان و کودکان بالای 3 ماه می توانند آن را مصرف کنند.

ایبوپروفن معمولا با نسخه تجویز می شوند اما می توانید تعدادی از داروهای حاوی ایبوپروفن را بدون نسخه از داروخانه ها و سایر مراکز خرده فروشی خریداری کنید.

ایبوپروفن به عنوان ژل نیز موجود است که می تواند مستقیماً روی پوست شما برای کمک به تسکین دردهای عضلانی و مفاصل استفاده شود. اطلاعات بیشتری در مورد این موضوع در یک جزوه دارویی جداگانه به نام ژل ایبوپروفن برای تسکین درد وجود دارد.

قبل از مصرف ایبوپروفن

برخی از داروها برای افراد با شرایط خاص مناسب نیستند و گاهی اوقات تنها در صورت مراقبت بیشتر می توان از دارو استفاده کرد. به این دلایل، قبل از شروع مصرف ایبوپروفن، مهم است که پزشک، دندانپزشک یا داروساز شما بداند:

اگر تا به حال زخم معده یا اثنی عشر داشته اید، یا اگر به بیماری التهابی روده مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو مبتلا هستید.

اگر آسم یا هر اختلال آلرژیک دیگری دارید.

اگر باردار هستید، در حال تلاش برای بچه دار شدن یا شیردهی هستید.

اگر در عملکرد کبد خود مشکلی دارید یا در عملکرد کلیه ها مشکلی دارید.

اگر عارضه قلبی یا مشکلی در عروق خونی یا گردش خون دارید.

اگر فشار خون بالا دارید.

اگر مشکل لخته شدن خون دارید.

اگر سطح قند یا کلسترول خون بالا دارید.

سل یک بیماری است که توسط باکتری به نام مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ایجاد می شود. باکتری ها معمولاً به ریه ها حمله می کنند، اما می توانند به سایر قسمت های بدن نیز آسیب برسانند.

هنگامی که فرد مبتلا به سل ریه یا گلو سرفه، عطسه یا صحبت می کند، سل از طریق هوا پخش می شود. اگر در معرض تماس قرار گرفته اید، باید برای آزمایش به پزشک مراجعه کنید. اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید احتمال ابتلا به سل بیشتر است.

علائم سل در ریه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سرفه بدی که 3 هفته یا بیشتر طول بکشد

کاهش وزن

از دست دادن اشتها

سرفه خونی یا مخاطی

ضعف یا خستگی

تب

عرق شبانه

آزمایش های پوستی، آزمایش خون، عکس برداری با اشعه ایکس و سایر آزمایش ها می توانند تشخیص دهند که آیا شما مبتلا به سل هستید. اگر به درستی درمان نشود، سل می تواند کشنده باشد. شما معمولاً می توانید سل فعال را با مصرف چندین دارو برای مدت طولانی درمان کنید.

سکته زمانی اتفاق می افتد که جریان خون به بخشی از مغز شما قطع می شود. بدون اکسیژن در خون، سلول های مغز در عرض چند دقیقه شروع به مردن می کنند. برای کمک به جلوگیری از سکته مغزی، در مورد علل و مواردی که می تواند احتمال ابتلا به سکته مغزی را افزایش دهد، بیاموزید.

انواع سکته مغزی

سکته مغزی می تواند به دو صورت اصلی اتفاق بیفتد: چیزی جریان خون را مسدود می کند یا چیزی باعث خونریزی در مغز می شود.

سکته مغزی ایسکمیک. در 8 مورد از 10 سکته مغزی، رگ خونی که خون را به مغز شما می برد، مسدود می شود. زمانی اتفاق می‌افتد که رسوبات چربی در شریان‌ها شکسته می‌شوند و به مغز می‌روند یا زمانی که جریان خون ضعیف ناشی از ضربان قلب نامنظم باعث تشکیل لخته خون می‌شود.

سکته هموراژیک. این کمتر از سکته مغزی ایسکمیک است اما می تواند جدی تر باشد. یک رگ خونی در مغز شما بالا می‌رود و می‌ترکد، یا یک رگ ضعیف نشت می‌کند. فشار خون بالا کنترل نشده و مصرف بیش از حد داروهای رقیق کننده خون می تواند منجر به این نوع سکته شود.

علل و عوامل

با شناسایی علل و عوامل ایجاد سکته می توانید از بروز آن پیشگیری کرده و خود را در برابر سکته محافظت کنید. در ادامه به معرفی علت های بیماری سکته می پردازیم.

فشار خون بالا

فشار خون بزرگترین علت سکته مغزی است. اگر فشار خون شما به طور معمول 130/80 یا بالاتر باشد احتمال ابتلا شما به فشار خون بالاتر می رود.

اعتیاد به مواد مخدر

تنباکو سیگار کشیدن یا جویدن آن، احتمال سکته مغزی را افزایش می دهد. نیکوتین فشار خون شما را بالا می برد. دود سیگار باعث تجمع چربی در شریان اصلی گردن می شود. همچنین خون شما را غلیظ می کند و احتمال لخته شدن آن را افزایش می دهد. حتی دود سیگار می تواند روی شما تأثیر بگذارد.

بیماری قلبی

این وضعیت شامل نقص دریچه های قلب و همچنین فیبریلاسیون دهلیزی یا ضربان قلب نامنظم است که باعث یک چهارم سکته های مغزی در افراد بسیار مسن می شود. همچنین ممکن است به دلیل رسوبات چربی دچار گرفتگی عروق شوید.

دیابت

افرادی که این بیماری را دارند اغلب فشار خون بالایی دارند و بیشتر در معرض اضافه وزن هستند. هر دو احتمال سکته مغزی را افزایش می دهند. دیابت به رگ های خونی شما آسیب می زند که احتمال سکته مغزی را افزایش می دهد. اگر زمانی که سطح قند خونتان بالاست دچار سکته می شوید، آسیب مغزی شما بیشتر است.

اضافه وزن

اگر اضافه وزن دارید، احتمال سکته مغزی شما افزایش می یابد. شما می توانید با تمرین هر روز شانس خود را کاهش دهید. 30 دقیقه پیاده روی سریع داشته باشید یا ورزش های تقویت کننده عضله مانند فشار دادن و کار با وزنه را انجام دهید.

مصرف دارو

داروها برخی از داروها می توانند احتمال سکته مغزی را افزایش دهند. به عنوان مثال، داروهای رقیق کننده خون، که پزشکان برای جلوگیری از لخته شدن خون پیشنهاد می کنند، گاهی اوقات می توانند احتمال سکته مغزی را از طریق خونریزی افزایش دهند. مطالعات هورمون درمانی را که برای علائم یائسگی مانند گرگرفتگی استفاده می شود، با خطر بالاتر سکته مرتبط دانسته اند.

سن

هر کسی ممکن است سکته کند، حتی نوزادان در رحم. به طور کلی، با افزایش سن، شانس شما افزایش می یابد. آنها پس از 55 سالگی هر دهه دو برابر می شوند.

خانواده

سکته مغزی می تواند در خانواده ها ایجاد شود. شما و بستگانتان ممکن است تمایل به ابتلا به فشار خون بالا یا دیابت داشته باشید. برخی از سکته‌ها می‌توانند به دلیل یک اختلال ژنتیکی ایجاد شوند که جریان خون به مغز را مسدود می‌کند.

جنسیت

زنان نسبت به مردان همسن اندکی کمتر در معرض سکته مغزی هستند. اما زنان در سنین بالاتر دچار سکته مغزی می شوند که باعث می شود احتمال بهبودی کمتری داشته باشند و در نتیجه احتمال مرگ آنها بیشتر است.

نژاد

سکته مغزی سیاهپوستان-آمریکایی‌ها و آمریکایی‌های اسپانیایی تبار غیرسفید پوست را بیشتر از هر گروه دیگری در بیماری سلول داسی شکل ایالات متحده تحت تأثیر قرار می‌دهد، یک بیماری ژنتیکی که می‌تواند شریان‌ها را باریک کند و جریان خون را مختل کند، نیز در این گروه‌ها و در افرادی که خانواده‌هایشان از مدیترانه، خاورمیانه یا آسیا.

به طور کلی، مقدار متوسط ​​قهوه باعث تحریک اشتها، بهبود هضم و رفع حس سیری در معده می شود. پریستالتیک روده را افزایش می دهد، به عنوان یک ملین ملایم عمل می کند و ترشح صفرا را کمی تحریک می کند. با این حال، استفاده بیش از حد، عملکرد گوارشی را عمیقاً مختل می کند و باعث یبوست و هموروئید می شود.

هنگامی که قهوه مستقیماً به معده می رسد، تنها اقدام فوری آن رقیق کردن محتویات قبلی است، درست مانند سایر مایعات بلعیده شده. در نهایت محتوای کافئین توسط سیستم جذب می شود و از آن به بعد تحریک آشکار می شود.

فواید قهوه برای سلامتی

قهوه حاوی تعدادی مواد مغذی مفید از جمله ویتامین B2، B3 نیاسین، منیزیم، پتاسیم و ترکیبات مختلف فنلی یا آنتی اکسیدان ها است. فواید بالقوه سلامتی مرتبط با نوشیدن قهوه عبارتند از: محافظت در برابر دیابت نوع 2، بیماری پارکینسون، بیماری کبد و سرطان کبد، و تقویت قلب سالم.

انرژی بخشی قهوه

قهوه می تواند سطح انرژی را بهبود بخشد و شما را باهوش تر کند. با توجه به کافئین، قهوه می تواند به افراد کمک کند احساس خستگی کمتر و افزایش سطح انرژی داشته باشند. پس از جذب کافئین در جریان خون، به مغز می رسد. اساساً کافئین انتقال دهنده عصبی مهارکننده آدنوزین را مسدود می کند. در نتیجه جنبه های مختلف عملکرد مغز را بهبود می بخشد. قهوه عملکرد سیستم عصبی مرکزی را بهبود می بخشد و عملکرد شناختی را با مهار یک ماده شیمیایی به نام آدنین که باعث کند شدن اعصاب و ایجاد خواب آلودگی می شود، افزایش می دهد.

علاوه بر این قهوه ظرفیت بدن را برای کار و ورزش 15 تا 20 درصد افزایش می دهد: ضربان قلب را افزایش می دهد و به عنوان یک مسکن خفیف عمل می کند. جریان خون کرونر و سرعت متابولیسم افزایش می یابد و همچنین عضلات صاف شل می شوند.

چربی سوزی توسط قهوه

قهوه می تواند به سوزاندن ذخایر چربی ما کمک کند و به دلیل تحریک کافئین و سطوح بالای آدرنالین در خون عملکرد فیزیکی را به شدت بهبود بخشد. کافئین چربی بدن را تجزیه می کند و اسیدهای چرب آزاد را به عنوان سوخت در دسترس قرار می دهد. قهوه بزرگترین منبع آنتی اکسیدان را در رژیم غذایی دارد. افراد آنتی اکسیدان بیشتری از قهوه نسبت به ترکیب میوه ها و سبزیجات دریافت می کنند. در واقع، قهوه ممکن است یکی از سالم ترین نوشیدنی های روی کره زمین باشد.

در صورتی که قهوه با شیر یا خامه مصرف شود، پس از رسیدن به معده، شیر و خامه توسط شیره معده منعقد می شود. اما محصول کازئین تشکیل شده غیر قابل هضم نیست. هنگامی که این مایعات به قهوه اضافه می شوند، مقدار کمی اسید دم کرده تا حدی بر آنها تأثیر می گذارد، به طوری که عملکرد شیره معده چندان واضح نیست، زیرا انعقاد قبل از مصرف شروع شده است، و ماده منعقد کننده، کازئین، رقیق تر است. در فنجان به اندازه ای که در شیر مصرف می شود.

سرطان های پوست انواع مختلفی دارند و جزء مرگبارترین نوع سرطان ها می باشند. به طور مثال بیماری های ملانوما و کارسینوم می توانند به سایر قسمت های بدن سرایت کرده و منجر به مرگ بیمار شوند. این نوع سرطان در کف دست ها، پاها و یا زیر ناخن به صورت رشد نامنظم و برجسته ظاهر می‌شود.

علائم سرطان پوست ملانوما

از علائم این سرطان ها می توان به خال برجسته رنگی روی پوست اشاره کرد. در مرحله نخست سلول‌های بدخیم در داخل بافت برای ماه‌ها یا سال‌ها باقی می‌مانند. سپس این ضایعه به صورت تهاجمی عمل کرده و با خارج شدن از اپیدرم بر ظاهر پوست نمایان می‌شود .متخصصان می‌گویند این نوع ملانوما می‌تواند به طور سریع رشد کرده و به اعماق پوست نفوذ کند.

برخلاف سایر سرطان‌های پوست که به دلیل قرار گرفتن بیش از حد در برابر نور خورشید بروز می‌کند، ملانوما لنژینوز آکرال ارتباطی با این موضوع ندارد. رنگهای این لکه های سرطانی معمولا قهوه ای، آبی – خاکستری، سیاه و یا قرمز است. در ابتدا این لکه ها مسطح بوده و به مرور برجسته شده و به صورت خشک روی پوست ظاهر می شوند.

دلیل بروز سرطان پوست ملانوما

رشد و تکثیر سلول‌های رنگدانه‌ای بدخیم در لایه‌های اولیه اپیدرم دلیل اصلی عارضه پوستی ملانوما لنژینوز آکرال است. در حال حاضر بدخیم شدن سلولهای رنگدانه پوستی علل نامشخصی دارد. اما احتمال می رود جهش‌های ژنتیکی عامل این موضوع باشد.

زمانی که پزشک این سرطان پوست را در فرد تشخیص داد، اقدام به برداشتن لکه‌های سرطانی می‌کند. اگر درگیر ای بیماری هستید بهتر است زمان را از دست ندهید و پیش از گسترش گره‌های لنفاوی فرایند درمان را آغاز کنید. بسته به حجم و اندازه سلول‌های سرطانی، این فرآیند می‌تواند پیچیده‌تر شود. پس به محض مشاهده هر گونه لکه یا خال رنگی در کف دستان، پا‌ها و یا زیر ناخن خود سریعاً به پزشک متخصص مراجعه کنید. اگر به موقع فرآیند درمان را آغاز کنید مراحل درمان پیچیده و طولانی نخواهید داشت.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

تشخیص شکستگی آرنج کودکان، بدون اشعه

 آسیب و شکستگی آرنج؛ یک آسیب شایع در بین مراجعه کنندگان به بخش اورژانس اطفال است. به طور معمول از اشعه ایکس و سی‌تی اسکن به عنوان یک روش استاندارد، برای تشخیص شکستگی‌ها استفاده می‌شود ولی این روش‌ها کودکان را در معرض اشعه قرار می‌دهند.

با توجه به حساسیت استخوان‌های در حال رشد کودکان به تشعشعات، کاهش مواجهه آن‌ها با اشعه اهمیت زیادی دارد. در برخی مطالعات عنوان شده که شکستگی‌ها را می‌توان با سونوگرافی هم مشاهده کرد.  سونوگرافی بدون اشعه است، می‌توان آن را بلافاصله انجام داد و همچنین به راحتی در دسترس است.

با توجه به همین موضوع پژوهشگران با انجام یک مطالعه، دقت سونوگرافی را با رادیوگرافی برای تشخیص شکستگی آرنج در کودکان مورد مقایسه قرار دادند.

برای انجام این تحقیق؛ ۷۵ کودک بیمار ۲ تا ۱۴ ساله که با شکستگی مشکوک آرنج به بخش‌های اورژانس مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا برای تشخیص اولیه از سونوگرافی آرنج استفاده شد و سپس از عکس‌برداری اشعه ایکس یا سی‌تی اسکن به عنوان مرجع استاندارد برای تشخیص شکستگی مورد استفاده قرار گرفت.

از ۷۵ بیماری که در این مطالعه وارد شدند،  ۲۸ بیمار (حدود ۳۷ درصد) دچار شکستگی بودند. بررسی‌های این مطالعه حاکی از آن بود که حساسیت، خصوصیت و دقت سونوگرافی در تشخیص شکستگی‌های آرنج به ترتیب؛ ۹۲.۹ درصد،   ۸۹.۴ درصد و ۹۰.۷ درصد است.

حتما بخوانید : بادیان ختایی؛ خواص درمانی و چند دستور آشپزی با این گیاه خوش‌رایحه

بر اساس نتایج به دست آمده؛  سونوگرافی در تشخیص شکستگی آرنج حساس‌تر از اشعه ایکس است. سونوگرافی شکستگی‌های بیشتری را نشان داد که در اشعه ایکس دیده نمی‌شد؛ اما از طرف دیگر منجر به افزایش موارد مثبت کاذب می‌شود.

به گفته پژوهشگران این مطالعه، نتایج به دست‌آمده این امکان را می‌دهد که تصویربرداری سونوگرافی از آرنج را به عنوان یک جایگزین ایمن، سریع و ساده در ارزیابی اولیه شکستگی کودکان بشناسیم. این یافته‌ها نشان می‌دهند که ما می‌توانیم از سونوگرافی،  به جای اشعه ایکس یا سی‌تی اسکن به‌عنوان یک ابزار تشخیصی خط اول شکستگی آرنج برای کاهش مواجهه کودکان دچار  آسیب‌های آرنج با اشعه،  استفاده کنیم.

در انجام این مطالعه، رضا عزیزخانی، زهرا حسینی یزدی و فرهاد حیدری؛ پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، با یکدیگر مشارکت داشتند.

منبع: ایسنا ، مشرق نیوز